Skift din by for at finde de nærmeste begivenheder

Vælg land

Skift din by og fortsæt med at have det sjovt

34 İstanbul (Alle) 34 İstanbul Avrupa 34 İstanbul Anadolu 16 Bursa 06 Ankara 35 İzmir 26 Eskişehir 01 Adana 03 Afyon 04 Ağrı 68 Aksaray 05 Amasya 07 Antalya 08 Artvin 09 Aydın 10 Balıkesir 74 Bartın 72 Batman 69 Bayburt 11 Bilecik 12 Bingöl 13 Bitlis 14 Bolu 15 Burdur 17 Çanakkale 19 Çorum 20 Denizli 21 Diyarbakır 81 Düzce 22 Edirne 23 Elazığ 24 Erzincan 25 Erzurum 27 Gaziantep 28 Giresun 29 Gümüşhane 30 Hakkari 31 Hatay 76 Iğdır 32 Isparta 46 Kahramanmaraş 78 Karabük 70 Karaman 36 Kars 37 Kastamonu 38 Kayseri 00 Kıbrıs 79 Kilis 71 Kırıkkale 39 Kırklareli 40 Kırşehir 41 Kocaeli 42 Konya 43 Kütahya 44 Malatya 45 Manisa 47 Mardin 33 Mersin 48 Muğla 49 Muş 50 Nevşehir 51 Niğde 52 Ordu 80 Osmaniye 53 Rize 54 Sakarya 55 Samsun 63 Şanlıurfa 56 Siirt 57 Sinop 73 Şırnak 58 Sivas 59 Tekirdağ 60 Tokat 61 Trabzon 62 Tunceli 64 Uşak 65 Van 77 Yalova 66 Yozgat 67 Zonguldak

Oplev tusindvis af begivenheder og spillesteder...

Populære søgninger

Biletinial foreslår

Aşık Veysel Müzikali.

Musikalsk Biyografi

Publikumsvurderinger

0 Kommentar

Alle kommentarer →

Detail Rollebesætning og besætning Tickets2 Kommentarer [0] Begivenhedsregler

Aşık Veysel Müzikali

Tek perde
Yaş Sınırı: 6+

Yıl 1894. Bir doğum gerçekleşir. Anadolu’da bir kadın koyun sağmadan gelirken yol üstünde sancısı tutar. Acıdan kıvranarak tek başına bir çocuk doğurur. Üstünden yırttığı bezlere sarar onu, kucağına alır evine götürür. 1901 yılında Anadolu çiçek salgınından kırılırken çiçek hastalığı, yol üstünde doğan çocuğa da uğrar. Çiçek hastalığından gözü, gönlüne kaçar. Artık o, başka görür, başka duyar. Eline bir saz verirler hem eğlensin, hem öğrensin diye hem de belki geçimini sağlar diye. Cem olur. Zâkir dinler. Dede dinler, pir dinler. Dolar, taşar. Cem olur. Cem evinde can olur. Açılır da açılır “gönül gözü…”. 1914 yılında ilk kura askerdir. Çok hayıflanır gidemediğine, kendini dağlara taşlara vurur. Ağaç tepelerinde türküler söyler, ağıtlar yakar. Askere gidememek çok koyar ona. Değil mi ki askere gidemeyen yarım adam sayılır? Kız bile vermek istemezler. Zaman geçer 1919’da kurtuluş meşalesi yakılır “Mavi gözlü dev adam’’ tarafından. Yine bilir gidemeyeceğini ama sevdalanır Mavi Gözlü Dev Adam’a. O yıl “Esma’’ aşk olur, gelir konar yüreğinin dalına. Esma ona yâr olur, yoldaş olur. Her şey olur. Uzun sürmez. Felek elbirliği etmişçesine oynar kahpe oyununu. Esma, bir kuş misali uçar gider. “ Güzelliğin on para etmez” der, hayıflanır durur. 1928 yılında “Gülizar” ona yâr olur, yol olur. Can olur… 1931 yılında sarrafını bulur, anlar bulduğu sarrafını. Gözü yerine gönül görür artık; lâl olan dil şakır, bülbül olur. Ahmet olur. Kutsi olur. Tecer olur. 1933 yılında aşkı büyür, mavi olur. Dev olur. Mustafa olur. Kemal olur; gün geçer Atatürk olur. O “Türkiye’nin ihyası” der. Şiir olur, Görmez göz, işitmez kulak, suskun dil, şair olur. Destan olur. Köy enstitülerinde saz öğretmeni olur. “Dost dost diye nicesine sarıldım, benim sadık yârim kara topraktır”, dedirtir Köy Enstitüleri O’na. Öğretirken öğrenir. Halk Evleri, konser salonu olur Veysel’in. İlden ile dilden dile dolaşır halk evlerinde.

1894 yılında başlayıp 21 Mart 1973 yılına dek süren “uzun ince”, meşakkatli bir yolculuğun hikâyesi… Veysel’in hikâyesi, âşığın hikâyesi, Aşk’ın hikâyesi… Türkülerle Âşık Veysel’in hikâyesi… Anadolu’nun, Cumhuriyet’in hikâyesi…