I Pagliacci - Antalya DOB

I Pagliacci Antalya DOB

Gezici bir tiyatro topluluğu, yeni bir kasabaya gelmiştir. Kasabalılar, topluluğun gelmesini heyecanla karşılarlar. Topluluk lideri Canio, temsillerinin eşi tarafından aldatılmış bir palyaçonun başına gelenler ve sonunda elde edeceği zafer hakkında olacağını duyurur. Kasabalılar şaka olsun diye Canio'nun karısı Nedda’nın onu Tonio ile aldatabileceğine yönelik imada bulunurlar. Canio, sahnede aldatılmış bir koca rolünü oynamaktan mutlu olabileceğini ancak gerçek hayatta sadakatsizliği hoş görmeyeceğini söyler. Canio'yu aldatmakta olan Nedda, Canio'nun öfkeli sözlerinden korkmuştur. Tüm bu şakadan habersiz Tonio, Nedda’ya kur yapar ancak Nedda, ondan hiç hoşlanmaz ve eline geçirdiği kırbaçla yüzünü yaralar. Tonio, intikam duygularıyla hırslanır ve çekilip gider. Nedda’nın ise Silvio adlı bir aşığı vardır ve Silvio, Nedda’yı kaçmaya ikna etmiştir. Nedda ve Silvio’nun konuşmalarını gizlice dinleyen Tonio gidip Canio'ya haber verir ve iki sevgilinin birlikte yakalanmasını sağlamaya çalışır. Karısından zaten şüphelenen Canio, aşığının kim olduğunu öğrenmek için koşup gelir ancak Nedda, aşığının kim olduğunu söylemez. Hiddete kapılan Canio’yu saldırmaktan Beppe alıkoyar. 
Canio, bütün üzüntüsüne rağmen palyaço kostümünü giyerek “Vesti la giubba” (Gül, palyaço! Gül, paramparça olan aşkına!) aryasını söylemeye başlar. 
İkinci perde, gezici tiyatrocuların temsilinde geçmektedir. Temsil başlamıştır. Sahnelenen oyun, tiyatrocuların yaşamıyla paralellikler taşımaktadır. Esrarengiz bir aşık, kocasını aldatan bir kadın, ihanete uğrayan öfkeli bir koca… Role kendini kaptıran Canio, artık rolden çıkmış, karısına yeniden aşığının adını sormaktadır. Nedda, şaşkınlığını gizlemeye ve temsile devam etmeye çalışır. Canio’nun tamamen rolden çıkmasıyla Nedda da oynamayı bırakır. Öfkeli Canio, masadaki bıçağı alarak karısı Nedda’ya birkaç defa saplar. Nedda, ölmek üzereyken “Yardım et Silvio!” çığlıklarıyla Canio’nun kollarında can verir. Canio, Silvio’ya dönerek onu da bıçaklar ve olaylar karşısında donakalan seyiriciye dönerek: “La commedia è finita! (Gösteri/Komedi sona erdi!)” der.