Efendi Sanso

Japonya Japan / 1954 / 124’ / DCP / Siyah & Beyaz Black & White / Japonca Japanese / Türkçe, İngilizce Altyazı Turkish, English Subtitles

Yönetmen / Director: Kenji Mizoguchi
Senaryo / Screenplay: Fuji Yahiro, Yoshikata Yoda, Ogai Mori
Görüntü Yönetmeni / Director of Photography: Kazuo Miyagawa
Sanat Yönetmeni / Art Director: Kisaku Itô
Kurgu / Editing: Mitsuzô Miyata
Müzik / Music: Fumio Hayasaka, Kinshichi Kodera, Tamekichi Mochizuki
Oyuncular / Cast: Kinuyo Tanaka, Yoshiaki Hanayagi, Kyôko Kagawa, Eitarô Shindô, Akitake Kôno
Yapımcı / Producer: Masaichi Nagata
Yapım Şirketi / Production Company: Diei Studios
Dağıtım / Distribution: Japan Foundation
E-posta / E-mail: jf-toiawase@jpf.go.jp
Yaş Sınırı / Age Limit: 16+

1954 Venedik UFF; En İyi Yönetmen

1954 Venice IFF; Best Director

Zushio ve Anju, babalarını ziyaret etmek için yaptıkları yolculukta saldırıya uğrar. Annelerinden ayrıldıkları ve vahşi Sansho tarafından yönetilen bir malikaneye köle olarak satılmışlardır. Anju’nun kendi isimlerinin geçtiği bir şarkı duymasıyla, annelerinin hala hayatta olabileceğini düşünürler ve onu bulmak için planlar yapmaya başlarlar. Bu roman, Anju ve Zushio adıyla bilinen Ogai Mori tarafından yazılan halk masalına dayanan bir filmdir. Yönetmen Kenji Mizoguchi’nin güçlü arzusu ve kararlı niyetiyle, Japonya’daki orta çağdaki manastır sisteminin ve köleliğin gerçekçi bir tasviridir ve Venedik UFF’de üst üste gösterilmiştir.

English Version

Zushio and Anju on their journey to visit their father, are attacked. Since they are separated from their mother, and sold as slaves to an estate managed by the brutal Sansho, two siblings grow up as slaves on the estate, but when Anju hears a newly acquired slave singing song that mentions their names, they realize their mother may still be alive and begin making plans to find her. It is a filmization of the novel by Ogai Mori which was written based on the folk tale known by the title Anju and Zushio. With the strong desire and firm intention of director Kenji Mizoguchi for a realistic depiction of the manorial system and slavery in the middle ages in Japan, it is the third film in a row presented at Venice UFF.

KENJI MIZOGUCHI

Japon sinema yönetmeni Kenji Mizoguchi 1898 yılında Tokyo’da doğdu. 1919’da resim eğitimi aldıktan sonra kısa bir süre reklamcılıkla ilgilendi. Tokyo’da Nikkatsu Motion Picture Company’de aktör olarak çalışırken üç yıl içinde yönetmen koltuğuna oturdu. Modern ve geleneksel değerler arasındaki çatışmaya odaklanan filmleriyle 1930’larda Japon gerçekçiliğinin önemli isimlerinden oldu. II. Dünya Savaşı sırasında çektiği drama dizisi tartışmalı meselelerden kaçınıyordu, ancak savaştan sonrakiler modern yaşamın sorunları ile giderek daha fazla ilgilenmeye başladı. 1953’te çektiği Ugetsu Monogatari isimli filmi Mizoguchi’nin dönem dramalarının en göze çarpan örneğidir ve tüm Japon sinemasının en iyilerinden biri olarak kabul edilmektedir. Venedik Film Festivali’nde ilk kez bir Japon filmi olarak ödül alan ve Altın Aslan’a aday gösterilen bu film Antonioni ve Bergman gibi ustaların sürekli referans gösterdikleri bir eserdir. 1956 yılında Kyoto’da hayata veda eden yönetmenin dikkatle kontrol edilen kamera hareketleri, uzun süren sahneleri ve yarattığı mizansenlerin oluşturduğu yer duygusu gerçekliğin doğasına ilişkin alegorik yorumlarla beslenmektedir. İzleyicisini insan acılarıyla, kadınsı bir merhamet duygusu ekseninde yüz yüze getiren kadın hikayeleri, yönetmenin filmografisi içinde önemli bir yer tutmaktadır.

English Version

Japanese cinema director Kenji Mizoguchi was born in Tokyo in 1898. After studying painting in 1919, he performed in advertisement business for a short time. He ascended to the director level in three years while working as an actor in Nikkatsu Motion Picture Company in Tokyo. He was one of the most important names in Japanese realism in the 1930s, with his films which focused on the conflict between modern and traditional values. Although his drama series that he shot during the World War II. avoided controversial issues, those shot after the war began to become more and more related in the problems of modern life. The movie Ugetsu Monogatari which he shot in 1953 is one of the most spectacular examples of Mizoguchi’s period dramas and is considered one of the best of all Japanese cinema. This film, which received award for the first time as a Japanese film and was nominated for the Golden Lion at the Venice Film Festival, is a work that masters such as Antonioni and Bergman constantly refer to. Carefully controlled camera movements, long-running scenes of the sense of place created through the sceneries formed by the director, who died in Kyoto in 1956, is nurtured with allegorical interpretations on the reality of the nature. The women’s stories, bringing the audience to face with the human suffering on a line of a feminine sense of compassion, have an important place in the filmography of the director.