Utanç Sokağı

Japonya Japan / 1956 / 94’ / 35mm / Siyah & Beyaz Black & White / Japonca Japanese / Türkçe, İngilizce Altyazı Turkish, English Subtitles

Yönetmen / Director: Kenji Mizoguchi
Senaryo / Screenplay: Yoshiko Shibaki, Masashige Narusawa
Görüntü Yönetmeni / Director of Photography: Kazuo Miyagawa
Sanat Yönetmeni / Art Director: Hiroshi Mizutani
Kurgu / Editing: Kanji Suganuma
Müzik / Music: Toshirô Mayuzumi
Oyuncular / Cast: Ayako Wakao, Machiko Kyo, Aiko Mimasu, Hiroko Machda, Michiyo Kogure
Yapımcı / Producer: Masaichi Nagata
Yapım Şirketi / Production Company: Daiei Studios
Dağıtım / Distribution: Japan Foundation
E-posta / E-mail: jf-toiawase@jpf.go.jp
Yaş Sınırı / Age Limit: 16+

1956 Venedik UFF; Mansiyon / 1957 Mainichi Film Concours; En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu

1956 Venice IFF; Special Mention / 1957 Mainichi Film Concours; Best Supporting Actress

Beş fahişe, Tokyo’nun Yoshiwara bölgesinde bulunan Dreamland’de çalışıyor. Fuhuş yasağı olduğu için, kadınların günlük dramları ortaya çıkıyor. Her birinin hayalleri ve motivasyonları var. Hanae evli, kocası işsiz; Ayrıca genç bir çocuğu var. Bir dul olan Yumeko, artık büyümüş ve para kazanma yaşına gelmiş oğlunu yetiştirmek ve desteklemek için kazançlarını kullanır. Yaşlanan Yorie’nin onunla evlenmek isteyen bir erkeği var. Yasumi, borcunu ödemek ve işini bırakmak için gayretle para biriktirir; Ayrıca onunla evlenmek isteyen bir tacirin, onun için başka planları vardır. Mickey, babasının kendisinin eve dönmesi için Kobe’ye gelene kadar çok kaygısız davranır. Film, fuhuş yasasının 1956’da Japonya’da onaylanmasından önce fuhuş yaşamlarını ve davranışlarını anlatıyor. Bu, dünyaca ünlü yönetmen Kenji Mizoguchi’nin son eseri. Utanç Caddesindeki aynı türden batık kadınları resmederek, Japon filmlerinde kadınlara özgü pasif zulüm yerine erkeklere karşı bir saldırı başlatmaya çalışan kadınların hayatlarını sunuyor.

English Version

Five prostitutes work at Dreamland, in Tokyo’s Yoshiwara district. Since there is a ban on prostitution, the women’s daily dramas play out. Each of them has dreams and motivations. Hanae is married, her husband is unemployed; they have a young child also. Yumeko, a widow, uses her earnings to raise and support her son, whose now old enough to work and care for her. The aging Yorie has a man who wants to marry her. Yasumi saves money diligently to pay her debt and quit her job; she also has a suitor who wants to marry her, but she has other plans for him. Mickey seems like the most devil-may-care, until her father comes from Kobe to bring her news of her family and ask her to come back home. The film depicts the lives and manners of prostitution right before the Anti-Prostitution Act gets approved in Japan in 1956. This is the last work of a world-famous director, Kenji Mizoguchi. Having portrayed the same kind of submerged women in Street of Shame, presents lives of women trying to launch a counterattack on men instead of passive consciousness of 

KENJI MIZOGUCHI

Japon sinema yönetmeni Kenji Mizoguchi 1898 yılında Tokyo’da doğdu. 1919’da resim eğitimi aldıktan sonra kısa bir süre reklamcılıkla ilgilendi. Tokyo’da Nikkatsu Motion Picture Company’de aktör olarak çalışırken üç yıl içinde yönetmen koltuğuna oturdu. Modern ve geleneksel değerler arasındaki çatışmaya odaklanan filmleriyle 1930’larda Japon gerçekçiliğinin önemli isimlerinden oldu. II. Dünya Savaşı sırasında çektiği drama dizisi tartışmalı meselelerden kaçınıyordu, ancak savaştan sonrakiler modern yaşamın sorunları ile giderek daha fazla ilgilenmeye başladı. 1953’te çektiği Ugetsu Monogatari isimli filmi Mizoguchi’nin dönem dramalarının en göze çarpan örneğidir ve tüm Japon sinemasının en iyilerinden biri olarak kabul edilmektedir. Venedik Film Festivali’nde ilk kez bir Japon filmi olarak ödül alan ve Altın Aslan’a aday gösterilen bu film Antonioni ve Bergman gibi ustaların sürekli referans gösterdikleri bir eserdir. 1956 yılında Kyoto’da hayata veda eden yönetmenin dikkatle kontrol edilen kamera hareketleri, uzun süren sahneleri ve yarattığı mizansenlerin oluşturduğu yer duygusu gerçekliğin doğasına ilişkin alegorik yorumlarla beslenmektedir. İzleyicisini insan acılarıyla, kadınsı bir merhamet duygusu ekseninde yüz yüze getiren kadın hikayeleri, yönetmenin filmografisi içinde önemli bir yer tutmaktadır.

English Version

Japanese cinema director Kenji Mizoguchi was born in Tokyo in 1898. After studying painting in 1919, he performed in advertisement business for a short time. He ascended to the director level in three years while working as an actor in Nikkatsu Motion Picture Company in Tokyo. He was one of the most important names in Japanese realism in the 1930s, with his films which focused on the conflict between modern and traditional values. Although his drama series that he shot during the World War II. avoided controversial issues, those shot after the war began to become more and more related in the problems of modern life. The movie Ugetsu Monogatari which he shot in 1953 is one of the most spectacular examples of Mizoguchi’s period dramas and is considered one of the best of all Japanese cinema. This film, which received award for the first time as a Japanese film and was nominated for the Golden Lion at the Venice Film Festival, is a work that masters such as Antonioni and Bergman constantly refer to. Carefully controlled camera movements, long-running scenes of the sense of place created through the sceneries formed by the director, who died in Kyoto in 1956, is nurtured with allegorical interpretations on the reality of the nature. The women’s stories, bringing the audience to face with the human suffering on a line of a feminine sense of compassion, have an important place in the filmography of the director.