Stéphane Scharlé Eşliğinde "Paris Qui Dort"

Stéphane Scharlé Eşliğinde "Paris Qui Dort"

Paris qui dort

Albert, Eyfel Kulesi’nin üçüncü katında görev yapan bir gece bekçisidir. Uyandığında Paris’in tuhaf bir şekilde sessiz olduğunu fark eder. Nöbeti devralması gereken meslektaşı da ortalarda yoktur. Şaşıran Albert aşağı iner ve hareketsiz bir şehirle karşılaşır: sokaklarda hiç araba yoktur ve karşılaştığı birkaç insan donmuş bir şekilde kalakalmıştır.

Sadece Paris’e yeni inmiş bir avuç insan, tıpkı Albert gibi, bu gizemli olaydan etkilenmemiştir. Ortak noktaları, geceden sabaha kadar yüksekte bir yerde bulunmuş olmalarıdır; dışarıda her şey değişmiş görünürken onlar bundan kurtulmuştur. Ne olduğunu anlayamayan bu küçük grup, Eyfel Kulesi'nin tepesine yerleşmeye karar verir. Bir gece daha geçer ama hiçbir şey değişmez; bunun üzerine grup, içinde bulundukları bu tuhaf durumun tadını çıkarmaya başlar…

Paris’i dondurmak için şeytani bir ışın kullanan çılgın bir bilim insanının hikâyesi, fantazi türünün başlangıcını işaret eder. Unutulmuş bir Paris’in büyülü ve olağanüstü görüntüleriyle René Clair, Fransız başkentinin sinematografik bir vizyonunu sunar; Eyfel Kulesi, Champs-Élysées, Opera, Place de la Concorde, Rue de Rivoli, Haussmann binaları… kentin en güzel anıtlarını öne çıkarır.

Ünlü ışından etkilenmeyen bir grup insanın macerasını izleriz; aniden kazandıkları özgürlük sayesinde, “kedinin olmadığı yerde farelerin cirit atması” misali bir oyuna girişirler. Erken dönem sinemaya yapılan sayısız göndermeyle zenginleşen hikâye, adil oyun ve sorumluluk ilkeleri etrafında döner; insanlığın daha ilkel içgüdüleriyle mücadele eden, karmaşık ve muğlak bir doğasını tasvir eder.

Paris qui dort, dönemi için yenilikçi görsel kompozisyonlarıyla —Demir Lady’nin baş döndürücü yükseklerinde geçen— bugün hâlâ etkileyici bir bilimkurgu masalıdır.  

Stéphane Scharlé

Stéphane Scharlé, 2002 yılında Strasbourg’da kurulan patlayıcı enerjisiyle tanınan caz grubu OZMA’nın davulcusu ve lideridir. 20 yıl içinde bu Fransız grup sekiz albüm yayımlamış, çok sayıda disiplinlerarası üretime (uluslararası müzisyenler ve dansçılarla buluşmalar, film-konserler gibi görüntü odaklı projeler vb.) imza atmış ve dünyanın 40’tan fazla ülkesinde 500’ün üzerinde performans sergilemiştir.

İlk kez, geliştirdiği çok sayıdaki görüntü odaklı projeden aldığı deneyimle, Scharlé solo bir maceraya atılarak René Clair’in yönettiği ilk film olan Paris qui dort için müzik bestelemiştir.

Scharlé, tetikleyiciler (triggers) ve yeni bir arayüzden oluşan benzersiz bir elektronik kontrol sistemiyle zenginleştirilmiş bir davul setinin sunduğu tüm olanakları keşfeder. Bu sistem ona loop’lar üretme, davul setini çok çeşitli sesler ve elektronik efektlerle çoğaltma fırsatı tanır.

Ortaya çıkan eser, tekrarlayıcı müzikten minimal elektroya ve doğaçlamaya uzanan modern ve şaşırtıcı bir film müziğidir.